Σκέψεις και προτάσεις για ανασύνταξη, σε νέα βάση, του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας της αγοράς λιανικής πώλησης ρεύματος, έχουν αρχίσει να διατυπώνονται από υπεύθυνα χείλη, τη στιγμή που καταρρέει ο χώρος της προμήθειας ρεύματος από ιδιώτες εναλλακτικούς παρόχους. Και τούτο διότι όλοι αναγνωρίζουν πως οι υφιστάμενες στρεβλώσεις, η «φορομπηχτική» πολιτική στο ρεύμα και το υψηλό κόστος αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας από την Ημερήσια Αγορά - σε σχέση πάντα με τα ρυθμιζόμενα τιμολόγια λιανικής -, «γονάτισαν» τις παλιές εταιρείες του χώρου και εμπόδισαν καινούργιες να δραστηριοποιηθούν. Όπως σημειώνει υψηλόβαθμο στέλεχος της ΔΕΗ, «ανεξάρτητα από το τι έχει γίνει με τις μετοχικές ανακατατάξεις στις δύο εταιρείες, το οποίο θα το μάθουμε κάποια στιγμή, είναι γεγονός ότι υπό τις συγκεκριμένες συνθήκες της αγοράς δεν μπορεί να σταθεί επιχειρηματική δραστηριότητα».
Το ίδιο στέλεχος εξηγεί ότι οι στρεβλώσεις έχουν σε μεγάλο βαθμό επηρεάσει και την ίδια τη ΔΕΗ, η οποία επίσης αγοράζει ακριβά ενέργεια για να καλύψει τη διαφορά ανάμεσα στην παραγωγή της και τις λιανικές πωλήσεις της, αλλά όπως λέει «η ΔΕΗ και λόγω μεγέθους αλλά και λόγω του ότι λειτουργεί παράλληλα ως παραγωγός και ως προμηθευτής μπορεί να αντέξει, καθώς όταν από ένα μέτρο χάνει ως προμηθευτής, κερδίζει ως παραγωγός και τανάπαλιν».
Στο πλαίσιο αυτό, έχουν ήδη διατυπωθεί προτάσεις προς τον κ. Παπακωνσταντίνου, σύμφωνα με τις οποίες, θα πρέπει μεταξύ άλλων να θεσπιστεί όρος που να επιβάλλει σε όποιον διεκδικεί άδεια προμήθειας να έχει δική του παραγωγή ρεύματος ή να διαθέτει μακροχρόνιες συμφωνίες αγοράς ρεύματος από παραγωγό. Να αποτελεί δηλαδή ο προμηθευτής μια «μικρή ΔΕΗ» έτσι ώστε να μπορεί να αντεπεξέρχεται σε πιθανές αλλαγές τιμών στη χονδρεμπορική αγορά. Αξίζει να σημειωθεί ότι προς μια τέτοια κατεύθυνση οδηγούσε η πρόταση για δημοπρασίες ισχύος από τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ, πρόταση που είχε στο παρελθόν κατατεθεί στο πλαίσιο της αναζήτησης «ισοδύναμης λύσης» για την πρόσβαση ιδιωτών στο λιγνίτη. Οι μεγάλες ιδιωτικές εταιρείες λιανικής διεκδικούσαν τότε να έχουν και αυτές δικαίωμα συμμετοχής σε μια τέτοια διαδικασία, για να μπορούν να έχουν σε χαμηλή τιμή ένα «απόθεμα» ισχύος και να μπορούν να ασκήσουν την εμπορική τους πολιτική.
Σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις, εάν είχαν μπεί δυναμικά στη λιανική του ρεύματος οι εγχώριοι παραγωγοί (ΤΕΡΝΑ, Μυτιληναίος, ELPEDISON) η κατάσταση δεν θα είχε φτάσει σε αδιέξοδο. Το γεγονός βεβαίως ότι δεν το αποτόλμησαν παρότι ήταν στους σχεδιασμούς τους, φανερώνει προφανώς τους τεράστιους κινδύνους και τα ελάχιστα περιθώρια κερδών που επιφυλάσσει υπό τις δεδομένες συνθήκες ο χώρος.
Σε κάθε περίπτωση, προτάσεις όπως αυτή για υποχρεωτική πρόσβαση των ιδιωτών παρόχων σε παραγωγή ενέργειας, μπαίνουν μεν σε συζήτηση, δεν πρόκειται όμως να αντιμετωπιστούν πριν «κατακάτσει ο κουρνιαχτός» που αναμένεται να καλύψει τον κλάδο για μεγάλο διάστημα μετά την διαφαινόμενη «αποκαθήλωση» των Energa και Hellas Power. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει άλλωστε μια πιθανή ενεργοποίηση στη λιανική κάποιων εκ των τριών εγχώριων ανεξάρτητων παραγωγών ρεύματος που θα επιχειρήσουν να καλύψουν το κενό.
http://www.energypress.gr/portal/
Δημοσίευση σχολίου